Jordanië. Meivakantie 2023
Sinds oktober 2022 hebben we beiden een nieuwe Santos.
In Rwanda reden we de laatste keer op onze 2.6, die ons veel mooie reizen heeft laten maken de afgelopen 10 jaar. Maar het was tijd voor een nieuwe; nieuw model, mooi doorontwikkeld, nieuwe onderdelen. Met de 3+ zijn we klaar voor nieuwe avonturen.
In de kerst hebben we ze twee weken 'getest' in de omgeving van Malaga en nu mogen ze mee naar Jordanië.
Inchecken en security op Schiphol ging erg snel. De vlucht verliep goed, de bagage was er snel, pinnen en lokale simkaart kopen. De via het hotel geboekte taxi stond klaar. Om half 10 's avonds stonden we al in het hotel. In het centrum; vanaf een hele drukke straat met een trap te bereiken. Niet erg praktisch natuurlijk, maar dat hadden we niet kunnen zien op booking.com
We gaan meteen de gezellige drukte in (het is Ramadan, dus heel veel volk op straat) en dan is het letterlijk een kwestie van landen. Je dompelt je onder, eet falaffel en hummus, slentert tussen de mensen mee over de straten, langs stalletjes...
We hebben er zin in.....
In Rwanda reden we de laatste keer op onze 2.6, die ons veel mooie reizen heeft laten maken de afgelopen 10 jaar. Maar het was tijd voor een nieuwe; nieuw model, mooi doorontwikkeld, nieuwe onderdelen. Met de 3+ zijn we klaar voor nieuwe avonturen.
In de kerst hebben we ze twee weken 'getest' in de omgeving van Malaga en nu mogen ze mee naar Jordanië.
Inchecken en security op Schiphol ging erg snel. De vlucht verliep goed, de bagage was er snel, pinnen en lokale simkaart kopen. De via het hotel geboekte taxi stond klaar. Om half 10 's avonds stonden we al in het hotel. In het centrum; vanaf een hele drukke straat met een trap te bereiken. Niet erg praktisch natuurlijk, maar dat hadden we niet kunnen zien op booking.com
We gaan meteen de gezellige drukte in (het is Ramadan, dus heel veel volk op straat) en dan is het letterlijk een kwestie van landen. Je dompelt je onder, eet falaffel en hummus, slentert tussen de mensen mee over de straten, langs stalletjes...
We hebben er zin in.....
Amman
We ontbijten in het hotel. Er is ook halva. We vinden dat lekker en hebben het veel gegeten in Bulgarije en Armenië.
In de ochtend hebben we de fietsen klaargemaakt. De dozen blijven hier staan voor de terugvlucht.
Toen hebben we door de stad gelopen; Roman theatre, citadel, de markt, de oude stad en de Rainbow street.
Waar we vroeger onze handen en voeten en een aanwijsboekje gebruikten als het niet lukte om ons verstaanbaar te maken, is dat nu niet meer nodig. Google translate helpt ons uit de brand. De taxichauffeur zette het gisteren ook in. Reizen wordt hiermee toch een stuk gemakkelijker.
Het is warm, tegen de 30 graden. Even wennen hoor. Onze huid is nog wit en we vallen best op. Hoewel er veel toeristen rondlopen in het centrum, zijn de mensen vriendelijk.
Om half 7 zijn we in hetzelfde restaurant als gisteren. Tafels worden klaargemaakt; een stuk weggooiplastic op iedere tafel dient als tafelkleed. Obers komen met schaaltjes langs en je kiest wat je wilt. Hummus, friet, falaffel, thee, water en meer. Wat een bedrijvigheid en organisatie. Een race tegen de klok. Overal worden nog tafels en stoelen vandaan gehaald om zoveel mogelijk mensen kwijt te kunnen. Alles staat klaar en onaangebroken op je tafel tot het sein dat de ramadan voor vandaag klaar is. Het is 19.12 en het is zover: we mogen eten! Het smaakt prima.
Na deze stadse drukte en warmte, kunnen we niet wachten om morgen te gaan fietsen.
We ontbijten in het hotel. Er is ook halva. We vinden dat lekker en hebben het veel gegeten in Bulgarije en Armenië.
In de ochtend hebben we de fietsen klaargemaakt. De dozen blijven hier staan voor de terugvlucht.
Toen hebben we door de stad gelopen; Roman theatre, citadel, de markt, de oude stad en de Rainbow street.
Waar we vroeger onze handen en voeten en een aanwijsboekje gebruikten als het niet lukte om ons verstaanbaar te maken, is dat nu niet meer nodig. Google translate helpt ons uit de brand. De taxichauffeur zette het gisteren ook in. Reizen wordt hiermee toch een stuk gemakkelijker.
Het is warm, tegen de 30 graden. Even wennen hoor. Onze huid is nog wit en we vallen best op. Hoewel er veel toeristen rondlopen in het centrum, zijn de mensen vriendelijk.
Om half 7 zijn we in hetzelfde restaurant als gisteren. Tafels worden klaargemaakt; een stuk weggooiplastic op iedere tafel dient als tafelkleed. Obers komen met schaaltjes langs en je kiest wat je wilt. Hummus, friet, falaffel, thee, water en meer. Wat een bedrijvigheid en organisatie. Een race tegen de klok. Overal worden nog tafels en stoelen vandaan gehaald om zoveel mogelijk mensen kwijt te kunnen. Alles staat klaar en onaangebroken op je tafel tot het sein dat de ramadan voor vandaag klaar is. Het is 19.12 en het is zover: we mogen eten! Het smaakt prima.
Na deze stadse drukte en warmte, kunnen we niet wachten om morgen te gaan fietsen.
Amman - Adassiyah
We zijn de halve nacht wakker gehouden door de imam.
Voor half 8 fietsten we al aan, om de drukte en vele auto's in de stad voor te zijn.
Eerst nog even benzine getankt (voor de brander) en toen de stad uit. Dat ging vlot. Na 21km sloegen we af en pakten we de Jordan Bike Trail (JBT) op die we de komende dagen zullen volgen. Na een paar kilometer maakte K. een flinke smak tegen de grond, op de borst. Zere knie, zere kin, twee zere handpalmen.
Na een aantal kilometer was er stromend water bij een moskee en konden handen en knie onder stromend water worden gehouden. In de loop van de dag werd diep inademen pijnlijker.
De weg was soms erg steil en het is erg heet.
Rond 14 u hielden we het voor gezien. We vonden een boom die wat schaduw gaf en een vlak stuk om de tent op te zetten.
We zijn de halve nacht wakker gehouden door de imam.
Voor half 8 fietsten we al aan, om de drukte en vele auto's in de stad voor te zijn.
Eerst nog even benzine getankt (voor de brander) en toen de stad uit. Dat ging vlot. Na 21km sloegen we af en pakten we de Jordan Bike Trail (JBT) op die we de komende dagen zullen volgen. Na een paar kilometer maakte K. een flinke smak tegen de grond, op de borst. Zere knie, zere kin, twee zere handpalmen.
Na een aantal kilometer was er stromend water bij een moskee en konden handen en knie onder stromend water worden gehouden. In de loop van de dag werd diep inademen pijnlijker.
De weg was soms erg steil en het is erg heet.
Rond 14 u hielden we het voor gezien. We vonden een boom die wat schaduw gaf en een vlak stuk om de tent op te zetten.
Adassiyah - Madaba
Vanaf onze kampeerplek was het de eerste kilometers alleen maar duwen. Jeetje wat steil. En wat een slechte weg.
De gps was niet heel nauwkeurig, dus regelmatig moesten we weer een stukje terug om een ander pad in te slaan.
De JBT is helemaal beschreven. Deze 4e etappe zou moeilijkheid 5 uit 5 zijn. Op een gegeven moment besloten we van de trail af te gaan. Te steil, te slechte weg, veel steentjes en K. kreeg steeds meer pijn. Na een beetje googlen waar deze klachten bij passen was het duidelijk: gekneusde ribben.
Uiteindelijk zijn we weer op de hoofdweg gekomen en gearriveerd in Madaba. We besloten twee nachten in Madaba te blijven om de ribben even rust te geven. We zaten in een heerlijk hotel met ontbijt- en dinerbuffet.
Vanaf onze kampeerplek was het de eerste kilometers alleen maar duwen. Jeetje wat steil. En wat een slechte weg.
De gps was niet heel nauwkeurig, dus regelmatig moesten we weer een stukje terug om een ander pad in te slaan.
De JBT is helemaal beschreven. Deze 4e etappe zou moeilijkheid 5 uit 5 zijn. Op een gegeven moment besloten we van de trail af te gaan. Te steil, te slechte weg, veel steentjes en K. kreeg steeds meer pijn. Na een beetje googlen waar deze klachten bij passen was het duidelijk: gekneusde ribben.
Uiteindelijk zijn we weer op de hoofdweg gekomen en gearriveerd in Madaba. We besloten twee nachten in Madaba te blijven om de ribben even rust te geven. We zaten in een heerlijk hotel met ontbijt- en dinerbuffet.
Mount Nebo
De volgende ochtend eerst naar de apotheek voor een sterke pijnstiller, want de pijn was niet meer te doen. Daarmee is de ergste pijn weg. Hopelijk blijft dat ook zo. Klein rondje op asfalt gefietst naar Mount Nebo om te kijken hoe het ging. Als K. in 1 houding blijft gaat het aardig. Onverhard maar even niet..
Gezien K's toestand en onze ideeën over de pittigheid van de JBT besluiten we onze route te vervolgen over de Kings highway: dat is vast uitdagend genoeg.
De volgende ochtend eerst naar de apotheek voor een sterke pijnstiller, want de pijn was niet meer te doen. Daarmee is de ergste pijn weg. Hopelijk blijft dat ook zo. Klein rondje op asfalt gefietst naar Mount Nebo om te kijken hoe het ging. Als K. in 1 houding blijft gaat het aardig. Onverhard maar even niet..
Gezien K's toestand en onze ideeën over de pittigheid van de JBT besluiten we onze route te vervolgen over de Kings highway: dat is vast uitdagend genoeg.
Madaba - Al Karak
Vanaf Madaba pikken we de Kings highway weer op. De weg passeert een wadi. Dat betekent eerst helemaal afdalen en dan weer omhoog. De haarspeldbochten zijn prachtig om te zien. De klim valt ook mee.
We vinden een hostel net voor Kerak.
Vanaf Madaba pikken we de Kings highway weer op. De weg passeert een wadi. Dat betekent eerst helemaal afdalen en dan weer omhoog. De haarspeldbochten zijn prachtig om te zien. De klim valt ook mee.
We vinden een hostel net voor Kerak.
Al Karak - Mo'atah Almazar
Om half 10 waren we bij het Kerak kasteel.
We konden het niet laten: vanaf Kerak wilden we opnieuw een stuk van de JBT proberen. Deze 7e etappe zou makkelijker zijn.
Het eerste stuk was heerlijk. Onverhard, maar goed te doen. Vervolgens moesten we weer iedere fiets met zijn tweeën naar boven duwen. 'We zijn er weer ingetrapt', zeiden we tegen elkaar. We namen de eerste mogelijkheid om weer naar de Kings highway te gaan.
Deze tocht is echt voor mountainbikers met heel weinig bagage.
Eenmaal op de Kings highway ligt er weer een afdaling en klim door een wadi in het verschiet. We zien de 12 kilometer lange klim vandaag niet meer zitten.
In de afdaling zien we een paar nomadententen (bedoeinen) en we vragen of we bij hen onze tent mogen opzetten. Jazeker. Binnen een mum van tijd zitten we al aan de thee en bewonderen we de jonge geitjes.
De man is docent geschiedenis op een school in de buurt. De vrouw heeft Arabisch gestudeerd, maar als vrouw schijnt het moeilijk te zijn om een baan te vinden. Ieder seizoen verplaatsen ze hun tent. Nu in de lente hier en straks in de zomer nog wat hoger omdat het hier dan te warm is.
Na een lekkere maaltijd met rijst en kip en een gesprek met onze gastvrouw en -heer kruipen we vroeg in onze slaapzak.
Om half 10 waren we bij het Kerak kasteel.
We konden het niet laten: vanaf Kerak wilden we opnieuw een stuk van de JBT proberen. Deze 7e etappe zou makkelijker zijn.
Het eerste stuk was heerlijk. Onverhard, maar goed te doen. Vervolgens moesten we weer iedere fiets met zijn tweeën naar boven duwen. 'We zijn er weer ingetrapt', zeiden we tegen elkaar. We namen de eerste mogelijkheid om weer naar de Kings highway te gaan.
Deze tocht is echt voor mountainbikers met heel weinig bagage.
Eenmaal op de Kings highway ligt er weer een afdaling en klim door een wadi in het verschiet. We zien de 12 kilometer lange klim vandaag niet meer zitten.
In de afdaling zien we een paar nomadententen (bedoeinen) en we vragen of we bij hen onze tent mogen opzetten. Jazeker. Binnen een mum van tijd zitten we al aan de thee en bewonderen we de jonge geitjes.
De man is docent geschiedenis op een school in de buurt. De vrouw heeft Arabisch gestudeerd, maar als vrouw schijnt het moeilijk te zijn om een baan te vinden. Ieder seizoen verplaatsen ze hun tent. Nu in de lente hier en straks in de zomer nog wat hoger omdat het hier dan te warm is.
Na een lekkere maaltijd met rijst en kip en een gesprek met onze gastvrouw en -heer kruipen we vroeg in onze slaapzak.
Mo'atah Almazar - Altafilah
Met brood en vier gekookte eieren van onze gastvrouw gaan we op pad.
Afdalen en weer klimmen.
Omdat K. nog niet hersteld is maken we steeds korte dagen.
Op google zien we een paar hotelletjes in een dorp, maar die blijken er niet te zijn.
Een busje dat we vragen leidt ons naar een hotel. We moeten eerst heel veel afdalen. Het hotel is nog maar net open en in beheer van de gemeenschap. Het is prachtig maar nog niet af. Gelukkig heeft H goed afgedongen (van 70 naar 35), maar zelfs 35 is het niet waard. Het matras past niet in de bedombouw, de stopcontacten hangen half uit de muur en zo meer.
We eten rijst met kip, een karige maaltijd. Maar de mensen zijn vriendelijk, en nog lerende zullen we maar zeggen.
Met brood en vier gekookte eieren van onze gastvrouw gaan we op pad.
Afdalen en weer klimmen.
Omdat K. nog niet hersteld is maken we steeds korte dagen.
Op google zien we een paar hotelletjes in een dorp, maar die blijken er niet te zijn.
Een busje dat we vragen leidt ons naar een hotel. We moeten eerst heel veel afdalen. Het hotel is nog maar net open en in beheer van de gemeenschap. Het is prachtig maar nog niet af. Gelukkig heeft H goed afgedongen (van 70 naar 35), maar zelfs 35 is het niet waard. Het matras past niet in de bedombouw, de stopcontacten hangen half uit de muur en zo meer.
We eten rijst met kip, een karige maaltijd. Maar de mensen zijn vriendelijk, en nog lerende zullen we maar zeggen.
Altafilah - Al Shobak
We maken zelf ontbijt en vertrekken over de Kings highway naar Shobak.
Bij aankomst in Shobak blijken alle hotels vol.
We besluiten de JBT stage 8 op te pakken, die moeilijkheid is 3 uit 5. Er is flink veel wind onderweg en overal staan windmolens. Na een kilometer of 10 vinden we een kampeerplek. Herders met schapen en geiten lopen langs onze tent.
Omdat in Shobak alles vol was, leek het een goed idee om alvast een hotelletje in Petra te reserveren.
We slapen slecht door een aantal blaffende honden die de hele nacht tekeergaan.
We maken zelf ontbijt en vertrekken over de Kings highway naar Shobak.
Bij aankomst in Shobak blijken alle hotels vol.
We besluiten de JBT stage 8 op te pakken, die moeilijkheid is 3 uit 5. Er is flink veel wind onderweg en overal staan windmolens. Na een kilometer of 10 vinden we een kampeerplek. Herders met schapen en geiten lopen langs onze tent.
Omdat in Shobak alles vol was, leek het een goed idee om alvast een hotelletje in Petra te reserveren.
We slapen slecht door een aantal blaffende honden die de hele nacht tekeergaan.
Al Shobak - Petra
We vervolgen stage 8 van de JBT.
Het is nog 40km tot Petra. We fietsen over een bergkam en hebben prachtige uitzichten over de vallei met gekleurde rotsen. Soms moeten we fietsen duwen: steile onverharde hellingen met veel stenen zijn niet te doen met onze bepakking. Over het algemeen is deze stage wel te doen, dus we zijn blij dat we het toch weer geprobeerd hebben. Net voor Petra bezoeken we Little Petra.
Het hotel bereiken in Petra was niet zo eenvoudig. Toen we boekten hadden we over het hoofd gezien dat google maps geen hoogte aangeeft. Het hotel ligt helemaal bovenin de stad. We moesten de fietsen kilometers omhoog duwen omdat de weg zo steil is.
Door een blaffende hond en een moskee naast het hotel (met meerdere oproepen tot gebed in de nacht) slapen we niet al te best.
We vervolgen stage 8 van de JBT.
Het is nog 40km tot Petra. We fietsen over een bergkam en hebben prachtige uitzichten over de vallei met gekleurde rotsen. Soms moeten we fietsen duwen: steile onverharde hellingen met veel stenen zijn niet te doen met onze bepakking. Over het algemeen is deze stage wel te doen, dus we zijn blij dat we het toch weer geprobeerd hebben. Net voor Petra bezoeken we Little Petra.
Het hotel bereiken in Petra was niet zo eenvoudig. Toen we boekten hadden we over het hoofd gezien dat google maps geen hoogte aangeeft. Het hotel ligt helemaal bovenin de stad. We moesten de fietsen kilometers omhoog duwen omdat de weg zo steil is.
Door een blaffende hond en een moskee naast het hotel (met meerdere oproepen tot gebed in de nacht) slapen we niet al te best.
Petra
We trekken twee dagen uit om Petra te bezoeken. Het zijn twee warme en zonnige dagen. Het is druk, maar niet te. Overal zijn nog rustige plekjes te vinden.
Op dag 1 zien we aan het einde van de kloof (de Sihq) de eerste glimp van de Treasury.
Daarna lopen we veel trappen omhoog om uitzicht op het theater en de Treasury te hebben. We bereiken een klein koffietentje en zitten echt tegenover de Treasury. We lopen door naar het monastry: veel trappen en klimmen en daar staat ze dan.
Op de tweede dag lopen we omhoog via de trappen bij het theater en weer naar beneden via de wadi. Een prachtige tocht waarbij we nog een aantal verborgen pareltjes tegenkomen. We bezoeken de church en zitten uren op een terrasje op een berg om de omgeving te aanschouwen.
We trekken twee dagen uit om Petra te bezoeken. Het zijn twee warme en zonnige dagen. Het is druk, maar niet te. Overal zijn nog rustige plekjes te vinden.
Op dag 1 zien we aan het einde van de kloof (de Sihq) de eerste glimp van de Treasury.
Daarna lopen we veel trappen omhoog om uitzicht op het theater en de Treasury te hebben. We bereiken een klein koffietentje en zitten echt tegenover de Treasury. We lopen door naar het monastry: veel trappen en klimmen en daar staat ze dan.
Op de tweede dag lopen we omhoog via de trappen bij het theater en weer naar beneden via de wadi. Een prachtige tocht waarbij we nog een aantal verborgen pareltjes tegenkomen. We bezoeken de church en zitten uren op een terrasje op een berg om de omgeving te aanschouwen.
28-4-2023
Petra - Alshurah - Alquwayrah
Na Petra fietsen we stage 10 van de JBT nog helemaal en van stage 11 een stukje. Het is prachtig en wordt steeds zanderiger. We kamperen nog in het zand.
En dan, op 50 km van Aqaba, besluiten we, gezien familieomstandigheden, zo snel mogelijk naar huis te gaan. We nemen een taxi naar Aqaba en vanuit daar regelen we alles om eerder naar huis te komen. Dat lukt en binnen 2 dagen staan we weer in Nederland.
De reis eindigt abrupt, maar we kijken toch terug op een mooie reis.
Petra - Alshurah - Alquwayrah
Na Petra fietsen we stage 10 van de JBT nog helemaal en van stage 11 een stukje. Het is prachtig en wordt steeds zanderiger. We kamperen nog in het zand.
En dan, op 50 km van Aqaba, besluiten we, gezien familieomstandigheden, zo snel mogelijk naar huis te gaan. We nemen een taxi naar Aqaba en vanuit daar regelen we alles om eerder naar huis te komen. Dat lukt en binnen 2 dagen staan we weer in Nederland.
De reis eindigt abrupt, maar we kijken toch terug op een mooie reis.