Balkan. Zomervakantie 2019
Split (Kastela) - Omis - Imotski (Kroatië) - Mostar (Bosnië & Herzegovina)
Op 14 juli vlogen we van Rotterdam naar Split. Al jaren vliegen we met Transavia en voor ons is dat dé ideale maatschappij om de fietsen mee te nemen. We gaan fietsend of met het OV naar het vliegveld en pakken daar de fietsen in met karton, tape, tieraps en een fietshoes. Inchecken en klaar. Transavia doet nooit moeilijk. Deze keer ook niet, dus na een korte vlucht kwamen we aan in Split (Kroatië).
Voor de eerste nacht hadden we een appartementje geboekt. We zaten dicht bij het vliegveld dus we hebben die middag nog kunnen genieten van het zonnetje en hebben een stuk langs de kust gelopen.
Vanaf Split de volgende dag meteen doorgefietst. In een aantal dagen naar Mostar (Bosnië). Onderweg wild gekampeerd. De eerste dagen is dat altijd weer even wennen om een geschikt plekje te zoeken, maar wild kamperen: dat is voor ons echt vakantie. Rust en vrijheid.
In Mostar hebben we niet overnacht, alleen de brug bezocht. Onze fietsen geparkeerd aan de rand van het centrum en toen door de massa toeristen naar de brug gelopen. Wat een drukte, maar ook een indrukwekkende brug!
Op 14 juli vlogen we van Rotterdam naar Split. Al jaren vliegen we met Transavia en voor ons is dat dé ideale maatschappij om de fietsen mee te nemen. We gaan fietsend of met het OV naar het vliegveld en pakken daar de fietsen in met karton, tape, tieraps en een fietshoes. Inchecken en klaar. Transavia doet nooit moeilijk. Deze keer ook niet, dus na een korte vlucht kwamen we aan in Split (Kroatië).
Voor de eerste nacht hadden we een appartementje geboekt. We zaten dicht bij het vliegveld dus we hebben die middag nog kunnen genieten van het zonnetje en hebben een stuk langs de kust gelopen.
Vanaf Split de volgende dag meteen doorgefietst. In een aantal dagen naar Mostar (Bosnië). Onderweg wild gekampeerd. De eerste dagen is dat altijd weer even wennen om een geschikt plekje te zoeken, maar wild kamperen: dat is voor ons echt vakantie. Rust en vrijheid.
In Mostar hebben we niet overnacht, alleen de brug bezocht. Onze fietsen geparkeerd aan de rand van het centrum en toen door de massa toeristen naar de brug gelopen. Wat een drukte, maar ook een indrukwekkende brug!
Mostar - Neum - Ravno (Ciro route) (B&H)
Vanaf Mostar fietsten we naar Dubrovnik via een oude spoorlijn (Ciro route) waar een fietsroute van is gemaakt. Veel spoorwegovergangen en bruggen zijn bewaard gebleven. Dit was een mooie en rustige route (weinig auto's). Een onverhard stuk waarbij we veel moesten klimmen over een gravel weg, hebben we overgeslagen. De Ciro geeft dan een alternatief over asfalt aan.
Ook hier weer wild gekampeerd. In Bosnië natuurlijk wel uitkijken dat we, i.v.m. mijnen, niet te ver van de pad afgingen. We vonden bijvoorbeeld een mooi plekje bij een kerkje en kerkhof in 'the middle of nowhere'.
Vanaf Mostar fietsten we naar Dubrovnik via een oude spoorlijn (Ciro route) waar een fietsroute van is gemaakt. Veel spoorwegovergangen en bruggen zijn bewaard gebleven. Dit was een mooie en rustige route (weinig auto's). Een onverhard stuk waarbij we veel moesten klimmen over een gravel weg, hebben we overgeslagen. De Ciro geeft dan een alternatief over asfalt aan.
Ook hier weer wild gekampeerd. In Bosnië natuurlijk wel uitkijken dat we, i.v.m. mijnen, niet te ver van de pad afgingen. We vonden bijvoorbeeld een mooi plekje bij een kerkje en kerkhof in 'the middle of nowhere'.
Dubrovnik (Kroatië)
De eindbestemming van onze Ciro route was in Dubrovnik.
In de ochtend kwamen we bij een camping in de buurt van Dubrovnik. Snel de tent opgezet, de was gedaan en de bus gepakt naar de stad. Een prachtige stad, gelegen op een klif aan zee met veel pittoreske gebouwen. Het is niet voor niets dat de serie Game of Thrones hier is opgenomen. Maar het is ook ontzettend toeristisch, in de oude binnenstad zijn alleen maar winkels overgebleven voor de toeristen en veel hotelletjes en restaurants. Een wandeling over de stadsmuren is zeker een aanrader. Je ziet dan hoe de stad ligt aan de zee en je hebt een mooi overzicht over de stad en de zee.
De eindbestemming van onze Ciro route was in Dubrovnik.
In de ochtend kwamen we bij een camping in de buurt van Dubrovnik. Snel de tent opgezet, de was gedaan en de bus gepakt naar de stad. Een prachtige stad, gelegen op een klif aan zee met veel pittoreske gebouwen. Het is niet voor niets dat de serie Game of Thrones hier is opgenomen. Maar het is ook ontzettend toeristisch, in de oude binnenstad zijn alleen maar winkels overgebleven voor de toeristen en veel hotelletjes en restaurants. Een wandeling over de stadsmuren is zeker een aanrader. Je ziet dan hoe de stad ligt aan de zee en je hebt een mooi overzicht over de stad en de zee.
Herceg Novi - Kotor - Cetinje (Montenegro)
Na Dubrovnik fietsten we naar (de kust van) Montenegro. De baai van Kotor was prachtig. We fietsten soms op enkele meters van het water. Wel opletten voor de badgasten die langs het water slenterden en niet gewend zijn aan twee volbepakte fietsers.
10 km buiten Kotor stonden we 2 nachten op een camping. We maakten vanaf daar nog een dagtocht naar Budva. Op de heenweg namen we de alternatieve weg. Een mooie rustige route door de bergen. Het waren flink wat hoogtemeters die we moesten overbruggen. Maar wel prachtige uitzichten. Op de terugweg namen we de autoroute, met een lange tunnel die ons heel wat zweet bespaarde.
Vanaf Kotor fietsten we via het Lovcen Nationaal Park weer verder.
Na Dubrovnik fietsten we naar (de kust van) Montenegro. De baai van Kotor was prachtig. We fietsten soms op enkele meters van het water. Wel opletten voor de badgasten die langs het water slenterden en niet gewend zijn aan twee volbepakte fietsers.
10 km buiten Kotor stonden we 2 nachten op een camping. We maakten vanaf daar nog een dagtocht naar Budva. Op de heenweg namen we de alternatieve weg. Een mooie rustige route door de bergen. Het waren flink wat hoogtemeters die we moesten overbruggen. Maar wel prachtige uitzichten. Op de terugweg namen we de autoroute, met een lange tunnel die ons heel wat zweet bespaarde.
Vanaf Kotor fietsten we via het Lovcen Nationaal Park weer verder.
Bar - Kastra (Albanië)
Thuis had H. de route die we zouden fietsen al voorbereid en op de GPS gezet. Om de drukke autoweg via Podgorica te vermijden fietsten we naar het zuidoosten. Zo werden we enigszins verrast dat we 'ineens' in Albanië uitkwamen. De grenslijn was blijkbaar op basecamp niet zo helder. Dus zo fietsten we 3 dagen in Noord Albanië, langs de grens met Montenegro. De sfeer vonden we prettig. De mensen vriendelijk en minder toerisme dan in Montenegro. Maar wel goede wegen en een prachtige natuur. En veel zon, dus erg heet. En niet te vergeten: hoge bergen met prachtige haarspeldbocht-afdalingen.
De eerste dag kampeerden we op een veld met een grote berg stro. De buurvrouw was erg aardig en kwam een paar keer een blikje cola brengen. Tegenover het veld was een kaasmakerij, waar we even binnen gingen kijken. Kaas gemaakt d.m.v. Nederlandse receptuur!
Thuis had H. de route die we zouden fietsen al voorbereid en op de GPS gezet. Om de drukke autoweg via Podgorica te vermijden fietsten we naar het zuidoosten. Zo werden we enigszins verrast dat we 'ineens' in Albanië uitkwamen. De grenslijn was blijkbaar op basecamp niet zo helder. Dus zo fietsten we 3 dagen in Noord Albanië, langs de grens met Montenegro. De sfeer vonden we prettig. De mensen vriendelijk en minder toerisme dan in Montenegro. Maar wel goede wegen en een prachtige natuur. En veel zon, dus erg heet. En niet te vergeten: hoge bergen met prachtige haarspeldbocht-afdalingen.
De eerste dag kampeerden we op een veld met een grote berg stro. De buurvrouw was erg aardig en kwam een paar keer een blikje cola brengen. Tegenover het veld was een kaasmakerij, waar we even binnen gingen kijken. Kaas gemaakt d.m.v. Nederlandse receptuur!
Kelmend - Andrijevica - Kolasin - Plivja - Savnik - Pluzine - Kalinov (Montenegro + B&H)
Het laatste stukje Albanië, voordat we Montenegro weer binnen kwamen, was een lange afdaling. Toen we verder fietsten naar het noorden was het 's middags nog lekker weer. In een gehuchtje met een paar huizen vonden we een schooltje waar we in de tuin mochten kamperen. Aan het einde van de middag begon het enorm te regenen. Achter / onderin het schooltje was een ruimte die open was. Eerder gebruikt als opslag en nu gebruikt als koeienstal. We keken door de rommel en de koeienvlaaien heen en bombardeerden het tot ons plekje waar we we droog konden koken en eten. Die hele nacht heeft het ontzettend hard geregend.
De volgende ochtend begon droog, maar al gauw zette de regen weer door. Onderweg nog koffie gedronken in een cafeetje waar we ons opwarmden aan de houtkachel. In Kolasin trakteerden we onszelf op een appartementje.
Een paar dagen later zette de zon weer door en werd het weer heerlijk weer.
We fietsten langs de rivier de Tara. Je kon daar met de Zip-line (kabelbaan) de rivier oversteken. De Zip-line liep parallel met de brug. Prachtige uitzichten. Daarna fietsten we door het Durmitor Nationaal Park, een mooi park.
Het laatste stukje Albanië, voordat we Montenegro weer binnen kwamen, was een lange afdaling. Toen we verder fietsten naar het noorden was het 's middags nog lekker weer. In een gehuchtje met een paar huizen vonden we een schooltje waar we in de tuin mochten kamperen. Aan het einde van de middag begon het enorm te regenen. Achter / onderin het schooltje was een ruimte die open was. Eerder gebruikt als opslag en nu gebruikt als koeienstal. We keken door de rommel en de koeienvlaaien heen en bombardeerden het tot ons plekje waar we we droog konden koken en eten. Die hele nacht heeft het ontzettend hard geregend.
De volgende ochtend begon droog, maar al gauw zette de regen weer door. Onderweg nog koffie gedronken in een cafeetje waar we ons opwarmden aan de houtkachel. In Kolasin trakteerden we onszelf op een appartementje.
Een paar dagen later zette de zon weer door en werd het weer heerlijk weer.
We fietsten langs de rivier de Tara. Je kon daar met de Zip-line (kabelbaan) de rivier oversteken. De Zip-line liep parallel met de brug. Prachtige uitzichten. Daarna fietsten we door het Durmitor Nationaal Park, een mooi park.
Sarajavo (B&H)
Vanuit Montenegro fietsten we in de Noordwest hoek het land uit naar Sarajevo. In Sarajevo verbleven we 2 nachten in een appartement. Wat een heerlijke stad om te verblijven. We liepen o.a. een stadswandeling van 2 uur met een gids en H. bezocht nog een paar musea. De stad is met name bekend om de moord op Franz Ferdinand in 1914 welke uiteindelijk leidde tot de Eerste Wereldoorlog. In de jaren '90 heeft de stad veel geleden in de balkanoorlogen. De tentoonstelling over Srebrenica was zeer indrukwekkend. De foto's brachten haarscherp de gruwelijkheden in beeld. Wat een ellendige jaren hier tijdens de oorlog. Onze jonge gids verwoorde het verleden als volgt: "we forgive, but not forget". En op de vraag of ze een hekel had aan de Serviërs zei ze dat ze alleen maar een hekel had aan de Servische oorlogsmisdadigers.
Vanuit Montenegro fietsten we in de Noordwest hoek het land uit naar Sarajevo. In Sarajevo verbleven we 2 nachten in een appartement. Wat een heerlijke stad om te verblijven. We liepen o.a. een stadswandeling van 2 uur met een gids en H. bezocht nog een paar musea. De stad is met name bekend om de moord op Franz Ferdinand in 1914 welke uiteindelijk leidde tot de Eerste Wereldoorlog. In de jaren '90 heeft de stad veel geleden in de balkanoorlogen. De tentoonstelling over Srebrenica was zeer indrukwekkend. De foto's brachten haarscherp de gruwelijkheden in beeld. Wat een ellendige jaren hier tijdens de oorlog. Onze jonge gids verwoorde het verleden als volgt: "we forgive, but not forget". En op de vraag of ze een hekel had aan de Serviërs zei ze dat ze alleen maar een hekel had aan de Servische oorlogsmisdadigers.
Rogatica - Visigrad (B&H)
Na Sarajevo gingen we richting Visigrad. We probeerden de grote weg te vermijden, maar dat betekende wel fors klimmen!
Na Sarajevo gingen we richting Visigrad. We probeerden de grote weg te vermijden, maar dat betekende wel fors klimmen!
Uzice - Valjevo - Obrenovac - Belgrado (Servië)
Na Montenegro kwamen we in het westen van Servië uit waar we door het Tara park fietsten. We bezochten een treinstation (Mocra Gora) op de Sargan Eight Railway waar ook enkele opgeknapte oude locomotieven stonden. Ook bezochten we het hooggelegen klooster Celijen in de bergen. Na een flinke fietstocht en 1000 traptreden afdalen stonden we in de binnentuin. Helaas mochten we in onze korte broek het klooster niet in, dus liepen we weer 1000 traptreden omhoog. Nog zeker 4 dagen later voelden we de spierpijn in onze kuiten.
Onze eindbestemming was Belgrado vanwaar we weer terugvlogen naar Amsterdam.
Fietsend (het centrum) van Belgrado inkomen was een moeilijke klus. De hele stad ligt open en overal zijn bouwplaatsen. Er worden prachtige kades gemaakt en gebouwen neergezet. Ook zijn er kilometers fietspad in de stad. Maar door die bouwputten hebben ze de fietspaden omgeleid door en langs de bouwputten. Een groot onverhard doolhof. Zelfs de GPS liet het afweten hier!
Gelukkig was de route van ons appartement naar het vliegveld goed te doen. En zo vlogen we op 13 augustus weer naar huis na een heerlijke vakantie.
Na Montenegro kwamen we in het westen van Servië uit waar we door het Tara park fietsten. We bezochten een treinstation (Mocra Gora) op de Sargan Eight Railway waar ook enkele opgeknapte oude locomotieven stonden. Ook bezochten we het hooggelegen klooster Celijen in de bergen. Na een flinke fietstocht en 1000 traptreden afdalen stonden we in de binnentuin. Helaas mochten we in onze korte broek het klooster niet in, dus liepen we weer 1000 traptreden omhoog. Nog zeker 4 dagen later voelden we de spierpijn in onze kuiten.
Onze eindbestemming was Belgrado vanwaar we weer terugvlogen naar Amsterdam.
Fietsend (het centrum) van Belgrado inkomen was een moeilijke klus. De hele stad ligt open en overal zijn bouwplaatsen. Er worden prachtige kades gemaakt en gebouwen neergezet. Ook zijn er kilometers fietspad in de stad. Maar door die bouwputten hebben ze de fietspaden omgeleid door en langs de bouwputten. Een groot onverhard doolhof. Zelfs de GPS liet het afweten hier!
Gelukkig was de route van ons appartement naar het vliegveld goed te doen. En zo vlogen we op 13 augustus weer naar huis na een heerlijke vakantie.