Marokko. Kerstvakantie 2019-2020
Op zaterdag 21 december hebben we in de ochtend de trein genomen naar Schiphol. We waren ruim op tijd. We hadden geluk, na het demonteren en inpakken van onze fietsen mochten we al inchecken. Geen rij dus en geen stress.
Ook in Agadir ging alles van een leien dakje. In het donker fietsten we naar het hotel, waar we aller hartelijkst welkom werden geheten.
Dag 1
Agadir (Temsia) - Tni Aglou
De eerste 20 km fietsten we langs een drukke snelweg. Eenmaal van de snelweg was het heerlijk fietsen, licht glooiend naar het westen, richting de zee. De rustige kleine weggetjes werden smaller en smaller totdat we door het mulle zand fietsten en af moesten stappen om onze fietsen te duwen. Het uitzicht op de woeste zee was prachtig.
In Aglou logeerden we in een strandhotel. Aan het einde van de middag was het heerlijk flaneren langs de boulevard en maakte we voor de eerste keer kennis met tajine, de Marokkaanse stoofschotel.
Dag 2
Tni Aglou- Sidi Ifni
De hele dag fietsten we richting het zuiden met de zon op ons hoofd. Aan de rechterkant zagen we de zee. K. durfde nog niet in een korte broek te fietsen. Onderweg zagen we namelijk veel gesluierde meisjes en vrouwen met lange zwarte jurken. In Sidi Ifni zagen we veel surftoeristen in korte broeken. Vanaf toen durfde K. ook in een korte broek te gaan fietsen. Sidi Ifni is een leuk plaatsje met een mooi uitzicht op de zee. In een van de vele restaurantjes aten we een lekkere vis tajine.
Ook in Agadir ging alles van een leien dakje. In het donker fietsten we naar het hotel, waar we aller hartelijkst welkom werden geheten.
Dag 1
Agadir (Temsia) - Tni Aglou
De eerste 20 km fietsten we langs een drukke snelweg. Eenmaal van de snelweg was het heerlijk fietsen, licht glooiend naar het westen, richting de zee. De rustige kleine weggetjes werden smaller en smaller totdat we door het mulle zand fietsten en af moesten stappen om onze fietsen te duwen. Het uitzicht op de woeste zee was prachtig.
In Aglou logeerden we in een strandhotel. Aan het einde van de middag was het heerlijk flaneren langs de boulevard en maakte we voor de eerste keer kennis met tajine, de Marokkaanse stoofschotel.
Dag 2
Tni Aglou- Sidi Ifni
De hele dag fietsten we richting het zuiden met de zon op ons hoofd. Aan de rechterkant zagen we de zee. K. durfde nog niet in een korte broek te fietsen. Onderweg zagen we namelijk veel gesluierde meisjes en vrouwen met lange zwarte jurken. In Sidi Ifni zagen we veel surftoeristen in korte broeken. Vanaf toen durfde K. ook in een korte broek te gaan fietsen. Sidi Ifni is een leuk plaatsje met een mooi uitzicht op de zee. In een van de vele restaurantjes aten we een lekkere vis tajine.
Dag 3
Sidi ifni - Tighmert (oase)
Voorbij Guelmin passeerden we de Marijanne Supermarkt en kwamen we Dirk (een Belg) tegen. Hij vertelde ons dat hij in Tighmert woont naast een guesthouse dat hij aanbeveelt. Het guesthouse (Maison Nomades) was inderdaad een aanrader. Aan het einde van de middag zagen we Dirk weer. Hij vertelde dat hij zijn leven daar aan het opbouwen is. 's Avonds, kerstavond, dronken we bij Dirk een borrel met nog een paar Fransen, die daar ook wonen. Daarna hadden we een heerlijk kerstdiner in Maison Nomades met Dirk, de Fransen en de eigenaar. Na het eten nog livemuziek met dans!
Sidi ifni - Tighmert (oase)
Voorbij Guelmin passeerden we de Marijanne Supermarkt en kwamen we Dirk (een Belg) tegen. Hij vertelde ons dat hij in Tighmert woont naast een guesthouse dat hij aanbeveelt. Het guesthouse (Maison Nomades) was inderdaad een aanrader. Aan het einde van de middag zagen we Dirk weer. Hij vertelde dat hij zijn leven daar aan het opbouwen is. 's Avonds, kerstavond, dronken we bij Dirk een borrel met nog een paar Fransen, die daar ook wonen. Daarna hadden we een heerlijk kerstdiner in Maison Nomades met Dirk, de Fransen en de eigenaar. Na het eten nog livemuziek met dans!
Dag 4
Tighmert - Taghjicht
De hele dag fietsten we in de woestijn met forse tegenwind. Een prachtige omgeving, maar door de tegenwind fietsten we nauwelijks 9 km per uur. In Taghjicht aangekomen was het bijna donker. Het hotelletje dat er eens was, bestond niet meer. In het enige restaurant op het 'drukke plein' bood Hassan ons een 'auberge' aan. Het bleek een gastenkamer in zijn achtertuin. We kwamen een schappelijke prijs overeen voor de overnachting met ontbijt. Na een warme douche zijn we in zijn restaurant gaan eten. Een menu kaart was er niet, maar de kipspies en salade die hij op tafel neerzette smaakte heerlijk.
Dag 5.
Taghjicht - Amtoudi
Een prachtige tocht door de woestijn. Veel licht gele stenen, zand en een helder blauwe lucht. Maar ook vandaag weer die forse tegenwind. Rond 15.00 uur fietsten we Amtoudi binnen, een klein dorpje met één hotel. Het dorpje ligt prachtig in een kloof. Net als de dagjestoeristen, wandelden wij 's middags ook nog in de kloof.
Tighmert - Taghjicht
De hele dag fietsten we in de woestijn met forse tegenwind. Een prachtige omgeving, maar door de tegenwind fietsten we nauwelijks 9 km per uur. In Taghjicht aangekomen was het bijna donker. Het hotelletje dat er eens was, bestond niet meer. In het enige restaurant op het 'drukke plein' bood Hassan ons een 'auberge' aan. Het bleek een gastenkamer in zijn achtertuin. We kwamen een schappelijke prijs overeen voor de overnachting met ontbijt. Na een warme douche zijn we in zijn restaurant gaan eten. Een menu kaart was er niet, maar de kipspies en salade die hij op tafel neerzette smaakte heerlijk.
Dag 5.
Taghjicht - Amtoudi
Een prachtige tocht door de woestijn. Veel licht gele stenen, zand en een helder blauwe lucht. Maar ook vandaag weer die forse tegenwind. Rond 15.00 uur fietsten we Amtoudi binnen, een klein dorpje met één hotel. Het dorpje ligt prachtig in een kloof. Net als de dagjestoeristen, wandelden wij 's middags ook nog in de kloof.
Dag 6.
Amtoudi - Tafraout
Omdat we een lange tocht voor de boeg hebben, stappen we om 7.30 uur, in het donker, al de eetkamer binnen voor het ontbijt. Om 8.30 uur, toen de zon net doorkwam, zijn we weggefietst. De eerste kilometers waren afzien: een onverharde weg met grote kiezels waarop het lastig was om te fietsen. Maar de weg verbeterde, eerst nog een stuk onverhard en tenslotte asfalt. De wind hadden we in eerste instantie tegen, maar in de vallei werd de wind minder. De weg ging op en neer, maar toch behoorlijk wat meters omhoog. De laatste 20 kilometers was een prachtige afdaling naar Taroudant. Taroudant is een klein toeristisch plaatsje. Voor het eerst worden we aangesproken in verschillende talen.
Onderweg komen we veel vriendelijke Marokkanen tegen: ze zwaaien naar ons of steken hun duim omhoog.
Dag 7: rustdag in Tafraout
Iedereen in het dorp kent ons al. We worden aangesproken met: "You people from Nederland with fiets!". De tapijtverkoper zegt ons: "I know people with bike don't buy anything but have a look at my shop".
We doen rustig aan vandaag. We lopen wat rond in het stadje en genieten van het zonnetje.
Inmiddels zijn we gewend aan het Marokkaanse eten. Het ontbijt is meestal brood, een paar olijven en een paar schaaltjes met smeersels; honing, jam, boter, olie en notenpasta. En Marokkaanse thee met een brok suiker. Soms krijgen we er een gebakken ei of yoghurtje bij. A
's Avonds eten we vooraf meestal een salade met brood en olijven. En ons hoofdgerecht is meestal een vegetarische tajine.
Dag 8
Tafraout - Igethin
We maken ons op voor een lange dag. Na een ontbijt vertrokken we om 8.30. Het was koud, de zon verschool zich achter de bergen. Dik ingepakt (beenstukken, windjack, muts en warme handschoenen) fietsten we Tafraout uit. Na een half uurtje klimmen kregen we het lekker warm, ook kwam de zon nu door. Dat betekent een striptease, alle warme kledingstukken konden weer uit!. Een prachtig tocht, veel klimmen en vals plat. Er was nog steeds een forse wind, maar warempel, soms hadden we de wind in de rug, een verademing. Het uitzicht was weer prachtig, we zagen bergen met sneeuw. Igethin is een gezellig dorpje met veel leven op straat.
Lekker gegeten in het plaatselijke café: soep, groenten en 'omelet berber style' met veel tomaat. Als toetje aten we lekkere koeken die we bij de bakker hadden gekocht. Traditionele thee en een heerlijk kopje koffie na. Het hotel was zeer basic, geen douche en een koud straaltje water uit de wasbak. We leggen onze matjes op de grond en kruipen in onze slaapzak.
Amtoudi - Tafraout
Omdat we een lange tocht voor de boeg hebben, stappen we om 7.30 uur, in het donker, al de eetkamer binnen voor het ontbijt. Om 8.30 uur, toen de zon net doorkwam, zijn we weggefietst. De eerste kilometers waren afzien: een onverharde weg met grote kiezels waarop het lastig was om te fietsen. Maar de weg verbeterde, eerst nog een stuk onverhard en tenslotte asfalt. De wind hadden we in eerste instantie tegen, maar in de vallei werd de wind minder. De weg ging op en neer, maar toch behoorlijk wat meters omhoog. De laatste 20 kilometers was een prachtige afdaling naar Taroudant. Taroudant is een klein toeristisch plaatsje. Voor het eerst worden we aangesproken in verschillende talen.
Onderweg komen we veel vriendelijke Marokkanen tegen: ze zwaaien naar ons of steken hun duim omhoog.
Dag 7: rustdag in Tafraout
Iedereen in het dorp kent ons al. We worden aangesproken met: "You people from Nederland with fiets!". De tapijtverkoper zegt ons: "I know people with bike don't buy anything but have a look at my shop".
We doen rustig aan vandaag. We lopen wat rond in het stadje en genieten van het zonnetje.
Inmiddels zijn we gewend aan het Marokkaanse eten. Het ontbijt is meestal brood, een paar olijven en een paar schaaltjes met smeersels; honing, jam, boter, olie en notenpasta. En Marokkaanse thee met een brok suiker. Soms krijgen we er een gebakken ei of yoghurtje bij. A
's Avonds eten we vooraf meestal een salade met brood en olijven. En ons hoofdgerecht is meestal een vegetarische tajine.
Dag 8
Tafraout - Igethin
We maken ons op voor een lange dag. Na een ontbijt vertrokken we om 8.30. Het was koud, de zon verschool zich achter de bergen. Dik ingepakt (beenstukken, windjack, muts en warme handschoenen) fietsten we Tafraout uit. Na een half uurtje klimmen kregen we het lekker warm, ook kwam de zon nu door. Dat betekent een striptease, alle warme kledingstukken konden weer uit!. Een prachtig tocht, veel klimmen en vals plat. Er was nog steeds een forse wind, maar warempel, soms hadden we de wind in de rug, een verademing. Het uitzicht was weer prachtig, we zagen bergen met sneeuw. Igethin is een gezellig dorpje met veel leven op straat.
Lekker gegeten in het plaatselijke café: soep, groenten en 'omelet berber style' met veel tomaat. Als toetje aten we lekkere koeken die we bij de bakker hadden gekocht. Traditionele thee en een heerlijk kopje koffie na. Het hotel was zeer basic, geen douche en een koud straaltje water uit de wasbak. We leggen onze matjes op de grond en kruipen in onze slaapzak.
Dag 9.
In de ochtend is het erg koud. Hebben we gisteren de hele dag geklommen, vandaag krijgen we de beloning..... afdalen. Met elke meter die we dalen stijgt de temperatuur zodat we als snel in korte broek en korte mouwen naar beneden roetsen. Het is een mooie afdaling waar we met gemak 30 km/u halen met uitschieters van boven de 50 km/u.
Voor ons zien we het Atlasgebergte, daar gaan we overmorgen over heen.
De laatste 10km voor Taroudant wordt het druk op de weg. We fietsen nu in het dal tussen de Anti Atlas en de Atlas. We zien hier ook veel fietsers. In de stad zien we nog meer fietsen. Met kinderzitjes, mandjes, fietstassen en rekjes. Fietsen worden gebruikt zoals in Nederland. Door mannen en vrouwen en om boodschappen te doen, kinderen van school te halen etc.
We zien veel Nederlandse merken: Btwin, Decathlon, Giant, Batavus en Gazelle, sommige nog met een sticker van een Nederlandse fietsmaker. En plots zien we iemand op een VSF met rohloffnaaf en ketting. Later zien we nog een VSF met derailleur. We praten met de eigenaar. Hij vertelt dat deze fietsen in grote trucks van Europa komen. De meeste zijn echt oud en tweedehands en kosten een paar tientjes. Die van hem 300 euro. We vertellen hem dat dit soort fietsen in Europa véél duurder zijn en dat we ons afvragen waar deze fietsen vandaan komen.
In de ochtend is het erg koud. Hebben we gisteren de hele dag geklommen, vandaag krijgen we de beloning..... afdalen. Met elke meter die we dalen stijgt de temperatuur zodat we als snel in korte broek en korte mouwen naar beneden roetsen. Het is een mooie afdaling waar we met gemak 30 km/u halen met uitschieters van boven de 50 km/u.
Voor ons zien we het Atlasgebergte, daar gaan we overmorgen over heen.
De laatste 10km voor Taroudant wordt het druk op de weg. We fietsen nu in het dal tussen de Anti Atlas en de Atlas. We zien hier ook veel fietsers. In de stad zien we nog meer fietsen. Met kinderzitjes, mandjes, fietstassen en rekjes. Fietsen worden gebruikt zoals in Nederland. Door mannen en vrouwen en om boodschappen te doen, kinderen van school te halen etc.
We zien veel Nederlandse merken: Btwin, Decathlon, Giant, Batavus en Gazelle, sommige nog met een sticker van een Nederlandse fietsmaker. En plots zien we iemand op een VSF met rohloffnaaf en ketting. Later zien we nog een VSF met derailleur. We praten met de eigenaar. Hij vertelt dat deze fietsen in grote trucks van Europa komen. De meeste zijn echt oud en tweedehands en kosten een paar tientjes. Die van hem 300 euro. We vertellen hem dat dit soort fietsen in Europa véél duurder zijn en dat we ons afvragen waar deze fietsen vandaan komen.
Dag 10 (oudjaarsdag / -avond)
Taroudant - Oulat Derhil
Vandaag fietsen we een korte rit over vlak terrein. We wilden de hoofdweg vermijden. Dat lukte, maar dat betekende wel dat we een paar kilometer over een onverharde weg moesten fietsen met veel stenen.
Oulat Derhil is een levendig stadje met een kleurrijke markt en vriendelijke mensen. Met enige verontschuldigingen zei de jonge gastheer van ons hotel dat er geen feest was op oudjaarsavond, maar hij had wel een verrassing voor ons. Als toetje kregen we na het eten een taart met vuurwerk. De volgende dag bij het ontbijt aten we het laatste stuk van de taart op.
Dag 11
Tizi ‘n Test
We vertrekken vroeg, omdat we een lange dag voor de boeg hebben en een flinke klim. In de ochtend was het 5 graden dus trokken we onze winterhandschoenen aan. Na 15 minuten fietsen was het al 20 graden. De klim naar de top van 2.100 meter was mooi. Het was geen steile klim en de weg was goed en niet druk. We kwamen een paar kleine restaurantjes en hotelletjes tegen. Onderweg genoten we van het mooie uitzicht Een aantal keer stopten we om thee te drinken. We kregen er steeds ook koekjes bij. Het begint goed met onze voornemens op 1 januari: ontbijt met taart en veel koekjes onderweg. Net voor de top logeerden we in hotel La Belle Vue.
Taroudant - Oulat Derhil
Vandaag fietsen we een korte rit over vlak terrein. We wilden de hoofdweg vermijden. Dat lukte, maar dat betekende wel dat we een paar kilometer over een onverharde weg moesten fietsen met veel stenen.
Oulat Derhil is een levendig stadje met een kleurrijke markt en vriendelijke mensen. Met enige verontschuldigingen zei de jonge gastheer van ons hotel dat er geen feest was op oudjaarsavond, maar hij had wel een verrassing voor ons. Als toetje kregen we na het eten een taart met vuurwerk. De volgende dag bij het ontbijt aten we het laatste stuk van de taart op.
Dag 11
Tizi ‘n Test
We vertrekken vroeg, omdat we een lange dag voor de boeg hebben en een flinke klim. In de ochtend was het 5 graden dus trokken we onze winterhandschoenen aan. Na 15 minuten fietsen was het al 20 graden. De klim naar de top van 2.100 meter was mooi. Het was geen steile klim en de weg was goed en niet druk. We kwamen een paar kleine restaurantjes en hotelletjes tegen. Onderweg genoten we van het mooie uitzicht Een aantal keer stopten we om thee te drinken. We kregen er steeds ook koekjes bij. Het begint goed met onze voornemens op 1 januari: ontbijt met taart en veel koekjes onderweg. Net voor de top logeerden we in hotel La Belle Vue.
Dag 12
Vandaag dalen we de Tiz 'n Test pas af aan de noordkant. De eerste kilometers fietsen we in de schaduw met nog wat sneeuw aan rand van de weg. Onderweg bezochten we nog de 13de eeuwse Tin Mal moskee.
In Ourgane besloten nog 15km door te fietsen tot Asni. De laatste loodjes waren wel zwaar; na een afdaling nog een klim aan het einde van de dag, dat valt niet mee. In Asni vinden we een leuk hotel waar we twee nachten blijven.
Dag 13
Op onze rustdag fietsen we naar Imlin. Een erg toeristisch dorpje dat alleen bestaat uit reisbureautjes, winkeltjes en outdoorverhuurbedrijfjes. We blijven er niet zo lang, drinken er alleen kop koffie. In de middag genieten we van het zonnetje op de markt in Asni en eten we er een lekkere tajine.
Vandaag dalen we de Tiz 'n Test pas af aan de noordkant. De eerste kilometers fietsen we in de schaduw met nog wat sneeuw aan rand van de weg. Onderweg bezochten we nog de 13de eeuwse Tin Mal moskee.
In Ourgane besloten nog 15km door te fietsen tot Asni. De laatste loodjes waren wel zwaar; na een afdaling nog een klim aan het einde van de dag, dat valt niet mee. In Asni vinden we een leuk hotel waar we twee nachten blijven.
Dag 13
Op onze rustdag fietsen we naar Imlin. Een erg toeristisch dorpje dat alleen bestaat uit reisbureautjes, winkeltjes en outdoorverhuurbedrijfjes. We blijven er niet zo lang, drinken er alleen kop koffie. In de middag genieten we van het zonnetje op de markt in Asni en eten we er een lekkere tajine.
Dag 14
Vandaag fietsen we naar Marrakesh. De hele weg dalen we af met 1% zodat we met een gemiddelde van meer dan 25km/u in Marrakech aankwamen. In Marrakech is het een drukte van jewelste, door iedereen word je aangesproken. Overal is lawaai, scherpe geluiden (van fluitende mannen waarop slangen bewegen) en jongeren op brommertjes. De stad leeft; het is een groot openlucht circus!
Na een dagje Marrakech fietsen we op dag 16 naar het vliegveld. We zijn ruim op tijd. Op het forum van de Wereldfietser hadden we gelezen dat er soms moeilijk wordt gedaan bij de ingang van de vertrekhal, bij de scanners. We treffen inderdaad scanners aan en onze opgeladen fietsen passen er niet door. We laden de bagage af en zetten deze in de scanner. Toen werd gezegd dat de fiets ook door de scanner moest. Duidelijk gemaakt dat dat niet lukte. Met lief lachen voor elkaar gekregen dat de fiets door de personenscanner mocht. Het ijs was gebroken en de politie toonde veel interesse in de reis die wij hebben afgelegd.
Na het inchecken volgde nog wel wat spanning. Transavia stelt geen maximale afmeting aan fietsen die als afwijkende bagage mogen worden meegenomen. Wij vervoeren onze fietsen altijd in een hoes. De scanner van de 'odd size luggage' was erg klein, onze fiets kon er maar amper schuin in. De band liep door terwijl de fiets vast zat. Uiteindelijk kwam er iemand die fiets aan andere kant eruit trok. Gelukkig kwamen de fietsen ongeschonden weer in Eindhoven aan.
Kortom: we hebben een mooie reis gehad. We hebben de hele reis onze tent en kampeerspullen meegesjouwd, maar niet gebruikt. Overal is wel gelegenheid om te overnachten. We hebben het erg getroffen met het weer. Alle dagen een strak blauwe lucht met zon. 's Nachts een graad of 5, maar op het warmst van de dag heerlijk.
Vandaag fietsen we naar Marrakesh. De hele weg dalen we af met 1% zodat we met een gemiddelde van meer dan 25km/u in Marrakech aankwamen. In Marrakech is het een drukte van jewelste, door iedereen word je aangesproken. Overal is lawaai, scherpe geluiden (van fluitende mannen waarop slangen bewegen) en jongeren op brommertjes. De stad leeft; het is een groot openlucht circus!
Na een dagje Marrakech fietsen we op dag 16 naar het vliegveld. We zijn ruim op tijd. Op het forum van de Wereldfietser hadden we gelezen dat er soms moeilijk wordt gedaan bij de ingang van de vertrekhal, bij de scanners. We treffen inderdaad scanners aan en onze opgeladen fietsen passen er niet door. We laden de bagage af en zetten deze in de scanner. Toen werd gezegd dat de fiets ook door de scanner moest. Duidelijk gemaakt dat dat niet lukte. Met lief lachen voor elkaar gekregen dat de fiets door de personenscanner mocht. Het ijs was gebroken en de politie toonde veel interesse in de reis die wij hebben afgelegd.
Na het inchecken volgde nog wel wat spanning. Transavia stelt geen maximale afmeting aan fietsen die als afwijkende bagage mogen worden meegenomen. Wij vervoeren onze fietsen altijd in een hoes. De scanner van de 'odd size luggage' was erg klein, onze fiets kon er maar amper schuin in. De band liep door terwijl de fiets vast zat. Uiteindelijk kwam er iemand die fiets aan andere kant eruit trok. Gelukkig kwamen de fietsen ongeschonden weer in Eindhoven aan.
Kortom: we hebben een mooie reis gehad. We hebben de hele reis onze tent en kampeerspullen meegesjouwd, maar niet gebruikt. Overal is wel gelegenheid om te overnachten. We hebben het erg getroffen met het weer. Alle dagen een strak blauwe lucht met zon. 's Nachts een graad of 5, maar op het warmst van de dag heerlijk.